تحلیل دیدگاههای ادبی و نقدی ابوحیان توحیدی در الإمتاع والمؤانسه

Authors
abstract

احکام نقدی توحیدی در میان کتاب­ها و رسائل وی پراکنده شده است. وی این احکام را با هدف توضیح یک نظریه نقدی مشخّص، بیان نکرده است. چارچوب این پژوهش بر استخراج متون و دیدگاههای نقدی از کتاب­های ابوحیان توحیدی، به ویژه کتاب «الإمتاع و المؤانسه» و دسته بندی و بررسی تحلیلی آن مبتنی است و اگر تلاش­های توحیدی را در عرصه نقد تطبیقی و کاربردی مورد بررسی قرار دهیم، درخواهیم یافت که این احکام و دیدگاهها در صدور احکام سریع و کوتاه خلاصه می­شود.   توحیدی، مسأله لفظ و معنا را مورد بررسی قرار می دهد و تفاوتی میان آن دو قائل نیست، هرچند میان انواع درک و فهم گوینده و شنونده تفاوت قائل می شود، اما اگر بخواهد یکی را بر دیگری ترجیح دهد، توحیدی معنا را مقدم بر لفظ می داند چرا که معنا به عقل نزدیک تر است و لفظ به حس.  بلاغت از دیدگاه وی به معنای تصنّع ساختگی و مردود و در پی واژگان وحشی و نامأنوس بودن نیست و بلاغتی را که شنونده به علّت کوتاهی طبعش یا دوری از عوامل برتری دادن ادب فاخر، توان درک آن را ندارد، مورد توجه قرار نمی دهد و بلاغت در نگرش او، جز با دو شرط محقق نخواهد شد: اول: فراهم بودن استعداد هنری و دوم تلاش طاقت فرسا و یادگیری فراگیر. یکی از پدیده های کلی که حیات فکری را از طریق کتاب «الإمتاع و المؤانسه» متمایز می سازد، کشمکش فکری میان اصیل (بومی) و دخیل (وارداتی) است. این کشمکش فکری، گویای آزادی فکری حاکم بر جامعه، پیشرفت شیوه های مناظره فکری، جنبش فکری بزرگ حاکم در جامعه و نیز وجود گفتگوی فکری بر گرد پایه های بنیادین مسلمانان یعنی زبان، دین و ادبیات است.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

فکاهه و طنز پردازی در آثار ابوحیان توحیدی

طنزپردازی و فکاهه، قلمرو فراخی است که گاهی پژواک دردها و دشواری‌ها و مصائب زندگی است و بی‌شک نفس در رنج و گریبان‌‌گیر حوادث، با ابزار طنز و لطیفه‌گویی، خود را از این گرداب، رهایی می‌بخشد. ابوحیان از جمله افرادی است که به واسطة طنز و لطیفه‌گویی، جان درعذاب و گرفتار خویش را با وجود بدبینی به زندگی، می‌رهاند و آسایش می‌بخشد. لطیفه‌گویی ابوحیان از زبان زنان، اغلب نابه...

full text

فکاهه و طنز پردازی در آثار ابوحیان توحیدی

طنزپردازی و فکاهه، قلمرو فراخی است که گاهی پژواک دردها و دشواری ها و مصائب زندگی است و بی شک نفس در رنج و گریبان گیر حوادث، با ابزار طنز و لطیفه گویی، خود را از این گرداب، رهایی می بخشد. ابوحیان از جمله افرادی است که به واسطة طنز و لطیفه گویی، جان درعذاب و گرفتار خویش را با وجود بدبینی به زندگی، می رهاند و آسایش می بخشد. لطیفه گویی ابوحیان از زبان زنان، اغلب نابهنجار و ناپسند است؛ چرا که به علت...

full text

بازتاب کلام امام علی (ع) در آثار ابوحیّان توحیدی

کلام گهربار امام علی (ع)  و مضامین حکمی و اخلاقی نهج‏البلاغه، همواره در طول زمان، منبعی غنی از علم و حکمت بوده و شاعران و نویسندگان عرب و غیر عرب با بهره‏مندی از اندیشه آن حضرت، کلام خود را مزیّن ساخته‏اند، به نحوی که تأثیرپذیری شاعران و نویسندگان نام‏آور ایرانی و عرب چون مولوی، سعدی، ابن مقفع، ابو العتاهیه، محمود وراق و ... از کلام آن حضرت اثبات شده است. در این میان، تأثیر آموزه‎های نهج‏البلاغه...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
کاوش نامه ادبیات تطبیقی

جلد ۱، شماره ۴، صفحات ۱-۲۴

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023